Acımasız Dünya

Hayat çok acımasız. Sanki benimle alay ediyor. Ya da ağlamamdan çok memnun. Neden istenmediğimiz yerde duruyoruz. Bunu fark ede ede hala kendimi sevdirmeye çalışıyoruz. Yazık bize de yazık. Hayat lütfen artık bırak beni. Ağlamak istemiyorum. Şuan gülüyor musun? Mutlu musun? Nasıl birşeysin sen ya niye bu kadar vicdansızsın. Hiç mi sızlamıyor için. Neden diğerlerine acıyıp onlara iyilik yapıyorsun da bana böyle acımasızsın. Ben sana ne yaptım. Bu kadar ağlamayı hak edicek ne yaptım. Özür dilerim her ne yaptıysam ama artık banada gül lütfen. İhtiyacım olan insanlar bana düşmanken neden onlara muhtacım. Gözlerim acıyor. Bir gün daha ağlamak için geceyi bekledim. Şu pencereden biri gelsin götürsün beni. Valla neden diye sormam. Nereye diye de. Sadece beni götürsün. Alsın çeksin kolumdan. Bu kadar sevgiye muhtaçken neden herkes benden uzak. Ey hayat sana diyorum! Eğleniyor musun bari. Bir kere ya bir kere biri bir insan beni sevsin istedim. Her hangi bir insan. Sevdiğim erkeği bile geçtim. Sadece bir insan. İnsanı da geçtim. Sen sevsene beni. Acı bana bunları yaşatma izin verme. Diğerlerinden ne eksiğim var. Bana bu acıları yaşatma lütfen.