18 Temmuz 2016 Pazartesi

Beni Affet..

Ben seni sevdiğim zaman bu şehirde,
Yağmurlar yağardı.
Anlamıyorum anlamıyorum ve anlamıyorum. Ben de mi sorun var çözemedim. Hani mutluyduk her şey yoluna girmişti umutsuz olmayacaktık. Noldu şimdi bize? Ne değişti sadece istediğimize kavuştuk ama ben onsuz daha mutluydum sanki. Daha az sorunum vardı gibi. Bazen demekki kavuşmayınca daha mutlu oluyomuşuz. Bazen de kavuşunca ama bana olumlu olanı denk gelmez. Güzel de değilim çirkin şansım nerde? Verin bana onu yeter güldüm eğlendim delirdim ama tamam herkesin sabrı var ama dimi. Bence çirkin şansı diye birşey yok. Olsaydı bende olurdu emin olun. Bence güzel insanların şansı var. Oh fotoğrafta alnımdaki sivilceler çıkmıyo dersin ertesi gün yanağında kocaman bi sivilce çıkar gibi hayat. Sanki bi yerden verirken bi yerden alıyo gibi ama yok yok değil o zaman güzeller hem güzeller hem herkes peşinde koşuyo yani gerçek sevenler. Ama onların negatif olan hayatın aldığı taraf içleri kötüdür. Ama bizim güzellik yok biz peşlerinde koşuyoruz ama içimiz iyi. Varsın  olmasın içimiz olsun be. Elbet bizimde olur.(sanırım) Beklemek de yoruyo insanı. Bekle bekle bekle nereye kadar. Zaman geçiyor ve her geçen gün bekleme hislerim ona karşı olanlar azalıyor. "Bir umutsuzluğa kapılırsın ve iki cümlesiyle umut bağlayan biri çıkar karşına." Böyle derler ama ben yaşamadan bu sözü savunmuycam.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder